OVERHEIDS INSTELLING-RISICO-VORDERINGEN
Procespartij die liegt loopt groot risico op afwijzen vorderingen
10 augustus 2010/in Burgerlijk procesrecht /door P.J.M. Ros
Procesrecht. Als een procespartij liegt in haar processtukken, loopt zij een aanmerkelijk risico dat haar vorderingen worden afgewezen.
Samenvatting annotatie mr. P.J.M. Ros onder Kantonrechter Rechtbank Assen 10 augustus 2010, Prg. 2010/218 (LJN BN4826).
Nietzsche zei ooit dat één leugen veelal niet volstaat om het beoogde doel te bereiken. Om de leugen in stand te houden, zal je er veelal nog minstens 20 bij moeten verzinnen. Liegen is processueel bepaald riskant. Procespartijen moeten ex art. 21 Rv alle voor de beslissing van belang zijnde feiten en omstandigheden volledig en naar waarheid aanvoeren. Doen zij dit niet, dan kan de rechter de gevolgtrekking maken die hem geraden voorkomt. Bij het letterlijk nemen van dit artikel zou een partij dus alles eerlijk moeten opbiechten, ook als dat in de procedure niet in zijn of haar belang. In de literatuur wordt art. 21 Rv dan ook wel gekenschetst als het zgn. “padvindersartikel”. De bedoeling van deze bepaling is echter anders, althans te voorkomen dat er tijdens de procedure geen relevante feiten opzettelijk worden achtergehouden.
Art. 21 Rv geldt ook voor de verzoekschriftprocedure, hoewel de substantieringplicht niet in het verzoekschrift behoeft te worden nageleefd. Verder kan de bepaling niet op gespannen voet komen te staan met art. 149 Rv, omdat de rechter in het licht van art. 21 Rv de betrokken partijen om opheldering kan vragen, als hij vermoedt dat onweersproken stellingen op onwaarheden berusten.
Artikel 21
Partijen zijn verplicht de voor de beslissing van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. Wordt deze verplichting niet nageleefd, dan kan de rechter daaruit de gevolgtrekking maken die hij geraden acht.
De sancties op liegen in processtukken zijn bepaald niet mals. In de uitspraak bij deze annotatie oordeelde de kantonrechter dat het incassobureau geen recht had op vergoeding van de proceskosten. In een uitspraak van rechtbank Alkmaar op 16 september 2009, Prg. 2009/206 werd bepaald dat de advocaat als gevolg van liegen niet langer recht had op toelating tot nadere bewijsvoering.
Uit de jurisprudentie blijkt dat bewuste misleiding van de rechtbank in de regel leidt tot onmiddellijke afwijzing van de vordering en tot toewijzing van de reconventionele vordering, althans voor zover dit laatste aan de orde is.
Het volledige artikel is te raadplegen op www.kluwer.nl (inloggen bij abonnementen), of neem contact op met ons kantoor.
Schadevergoeding van de overheid
Als u schade lijdt ten gevolge van een besluit van een bestuursorgaan kunt u een procedure starten.
U kunt bijde bestuursrechter of de civiele rechter om een vergoeding van de overheid vragen. Dat kan als het besluit:
- rechtmatig is genomen, we spreken van nadeelcompensatie
- onrechtmatig is genomen, hierbij gaat het om schadevergoeding
Onderstaande tekst gaat alleen in op schadevergoeding als gevolg van een onrechtmatig besluit. Afhankelijk van de procedure is het wel of niet verplicht een advocaat in te schakelen.
Bij een onrechtmatig besluit (onrechtmatige overheidsdaad) kunt u een schadevergoeding van de overheid verzoeken. Wanneer is een besluit onrechtmatig?
Onrechtmatige overheidsdaad
Een bestuursorgaan kan op 2 manieren tegenover particulieren en organisaties onrechtmatig handelen:
Besluit
Een bestuursorgaan, zoals de gemeente, provincie of het waterschap, neemt een besluit. Bijvoorbeeld over het afgeven van een vergunning. Wanneer u het niet eens bent met het besluit, kunt u hiertegen bezwaar maken bij het bestuursorgaan en daarna in beroep gaan. In beroep kan de bestuursrechter concluderen dat het besluit onrechtmatig is en het besluit vernietigen.
Feitelijke handeling
Een onrechtmatige overheidsdaad kan ook voortkomen uit een feitelijke handeling van het bestuursorgaan. Vaak ontstaat dit door nalatigheid of onzorgvuldigheid.
(nalatigheid - Het niet zorgvuldig uitvoeren van wat van een normaal redelijke(wijs) persoon kan worden verwacht.)
Onzorgvuldigheid:nalatigheid - Hoe ernstig kunnen de gevolgen zijn?
Schade kan bijvoorbeeld voortspruiten uit wanprestatie, onrechtmatige daad, of ongerechtvaardigde ........
Niet enkel het zelf schenden van de goede naam van iemand is strafbaar. Ook het doen van een valse aangifte (of een valse klacht bij de overheid)
De I.L.T heeft een verkeerd besluit genomen dit door een inspecteur I.L.Tl,gericht aan het Tuchtcollege voor de scheepvaart.Waarna de kapitein Jan Koridon ten onrechte is veroordeeld.
Dit in een verzoekschrift en een repliek aan het Tuchtcollege voor de Scheepvaart.
Het werk van de ILT
De taak van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) is ervoor te zorgen dat bedrijven, organisaties en overheidsinstanties de wet- en regelgeving over de duurzame leefomgeving, de fysieke veiligheid en de woningcorporatiesector naleven. De ILT bevordert de naleving van wetten en regels via vergunningverlening, door middel van handhaving (dienstverlening, toezicht en opsporing) en door onderzoek te doen.
Rechtskader
De ILT werkt vanuit een rechtskader waarin de beginselen van rechtszekerheid, rechtsgelijkheid en rechtmatigheid leidend zijn. Dienstverlening en respect voor burgers en bedrijven vormen voor de ILT, net als voor iedere andere overheidsorganisatie, de leidraad in het optreden.
Voorop staat dat de bedrijven zelf de verantwoordelijkheid nemen om wet- en regelgeving uit eigen beweging na te komen. Maar constateert de ILT tekortkomingen en overtredingen, dan zal zij de grenzen van de toelaatbaarheid zonder aanzien des persoons markeren.
Het is de opdracht van de ILT om de rechten en plichten van burgers en bedrijven te waarborgen door transparante voorlichting en informatie te geven. De ILT heeft daarbij de plicht om onafhankelijk en deskundig te oordelen, belangenverstrengeling te vermijden, voorbeeldgedrag te tonen en zich publiekelijk te verantwoorden.
Rechtskader wordt aan betrouwbaarheid en respect behoorlijk aangetast en verschut gezet door bebaalde figuren die denken dat ze hun eigen wetten kunnen maken,in samenwerking met instanties (rechtelijke) zo dat ze zich oppermachtig voelen.
Het oppermachtig zijn is nu aan het afbrokkellen.
De media zal eens de feite en de conclusie moeten trekken dat de zware aanvaring tussen de cooster Celina en de sportvisser Jyden voor de pieren van IJmuiden een problematische valkuil geworden voor de I.L.T is .
Deze in de ogen van de inspecteur K.V.D.W,een tussendoor gevalletje te hebben en de zaak onder controlle af te werken met een paar leugentjes,klaar is kees.
Maar ondanks de medewerking van de Inspecteur Generaal van de I.L.T die mij ook nog sommerde kan deze zaak met meer als 1000 medewerkers van de I.L.T niet uit de wereld weggewerkt worden.